Bazen;
Yüreğimize saplanan,
Aperatif bir bakışa,
Cümle kapımızdan firar eden,
Eflatuni düşüncelerimizi emanet ederiz.
Bazen;
Metaneti apış arasına kaçmış,
Kelimesi sahipsiz bir satıra,
Kör bıçaktan arta kalan,
Kandamlasını emanet ederiz
Bazen;
Sabahçı kahvelerinin bekçisi,
Anı kazıntıları tahta masalara,
Kırık bir bardaktan dökülen,
Yalnızlığımızı emanet ederiz.
Bazen;
Canı canana teslim etmektense,
Başka gözden süzülen bakışımsız edaya,
Hülyalardan vazgeçip,
Canımızı ''aşk'' diye emanet ederiz...